François Brunelle: Φωτογραφίζοντας όμοιους αγνώστους
Κάπου εκεί έξω στον κόσμο υπάρχουν έξι σωσίες μας. Αυτή είναι μία θεωρία που έχουν κατά καιρούς υποστηρίξει κάποιοι επιστήμονες και φαίνεται σε ορισμένες περιπτώσεις να έχει μια δόση αλήθειας. Όμοιους αγνώστους, λοιπόν, θέλησε να βρει και να φωτογραφίσει ο François Brunelle όταν 25 χρόνια πριν ξεκίνησε το project του I’m not a lookalike. Ίσως τότε δεν μπορούσε να φανταστεί την έκταση που θα έπαιρνε η προσπάθειά του αυτή, που κατέληξε στη δημιουργία ενός βιβλίου. Τον βρήκα στον Καναδά όπου ζει κι εργάζεται και είχαμε μία ευχάριστη κουβέντα για αυτό το ενδιαφέρον και ιδιαίτερο πρότζεκτ.
Πώς προέκυψε η ιδέα του πρότζεκτ I’m not a lookalike;
Λόγω της ομοιότητάς μου με τον βρετανό τηλεοπτικό χαρακτήρα Mr. Bean, τον οποίο υποδύεται ο Βρετανός ηθοποιός Rowan Atkinson και του γεγονότος ότι βλέπω πάντα οπτική σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων. Το όνομα του έργου προέρχεται από τα ίδια τα πρόσωπα, μερικά από τα οποία πιστεύουν ότι δεν μοιάζουν με τον… διπλό τους.
Πόσα χρόνια ασχολείστε με αυτό; Πότε τραβήξατε τις πρώτες φωτογραφίες και πού;
Ξεκίνησα επίσημα το έργο αυτό στο στούντιό μου στο Μόντρεαλ, το 2000, με την πρώτη φωτογραφία, αλλά έκανα μερικές δοκιμές το 1999. Ξεκίνησα με δύο άντρες, από τους οποίους τον έναν τον γνώρισα σε ένα πάρτι και του μιλούσα σαν να ήταν παλιός μου φίλος, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας εντελώς άγνωστος, που έμοιαζε πολύ και μιλούσε με την ίδια φωνή με τον φίλο μου.
Πείτε μου μερικά πράγματα για το βιβλίο σας. Αποτελείται μόνο από φωτογραφίες ή περιέχει συγκινητικές ιστορίες για το πώς γνωρίσατε τα μοντέλα σας;
Το βιβλίο θα αποτελείται από 10 ενότητες φωτογραφιών, καθεμία με λεζάντα που λέει μια ιστορία, είτε από το άτομο που φωτογραφίζεται είτε από εμένα και με μια σελίδα γραμμένη από εμένα, στην οποία μιλάω για τις διάφορες πτυχές του έργου.
Υπάρχει μια θεωρία ότι όλοι έχουν έξι σωσίες στον κόσμο. Θα μπορούσε αυτό να είναι ένα έργο για εσάς;
Χαχαχα! Νόμιζα ότι ήταν επτά! Κάποτε σκέφτηκα να βρω μια ντουζίνα ατόμων όμοια με τη βασίλισσα της Αγγλίας και να έχω και την αληθινή. Αλλά το υλικό της δουλειάς μου είναι ήδη πολύ ως έχει και η ιδέα δεν με ελκύει πια.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν διευκολύνει την εύρεση ατόμων που αναζητούμε. Βρήκατε κάποια βοήθεια εκεί, όταν αναζητούσατε άτομα που μοιάζουν;
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήρθαν μετά το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς μου. Τα παραδοσιακά μέσα, έντυπα, τηλεόραση ή διαδίκτυο, έκαναν τη διαφορά και επέτρεψαν στο μικρό μου έργο να διαδοθεί και χάρη σε αυτά, να φτάσει σε πλήθος ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Έλαβα χιλιάδες email, υποβολές ενδιαφέροντος από άτομα που μοιάζουν, σχόλια, αιτήματα για μελέτες κ.λπ.
Γιατί οι φωτογραφίες σας είναι πάντα ασπρόμαυρες;
Εξαλείφοντας τη χρωματική πτυχή του ατόμου, μπορούμε να δούμε καλύτερα την προσωπικότητα. Το ασπρόμαυρο επιτρέπει επίσης να πάμε κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Συν τοις άλλοις, το βρίσκω πιο όμορφο.
Έχετε βρει κάποιον από τους σωσίες σας εκτός από τον R. Atkinson;
Λίγους. Και μάλιστα έχω φωτογραφηθεί με δύο από αυτούς, έναν άντρα και μια γυναίκα. Δεν είμαι σίγουρος για το πόσο μοιάζουμε, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον.
Πολλοί Έλληνες ζουν στον Καναδά. Έχετε φωτογραφίσει Έλληνες κατά τη διάρκεια του έργου σας;
Υπάρχει ένα άτομο που λέγεται Γιακουβάκης. Έλεγε τον καιρό στην τηλεόραση στο Μόντρεαλ. Άραγε…
Οι άνθρωποι που μοιάζουν, συνήθως προέρχονται από την ίδια χώρα; Βλέπετε άλλες ομοιότητες εκτός από την εμφάνιση;
Στην πλειονότητά τους προέρχονται από την ίδια χώρα γιατί είναι πιο εύκολο να φωτογραφηθούν μαζί, αλλά κάποιοι γεννήθηκαν σε άλλη ήπειρο. Υπάρχουν πάντα κάποιες άλλες ομοιότητες εκτός από την εμφάνιση, αλλά το έργο αφορά πραγματικά την ομοιότητα, που σημαίνει πώς φαίνονται οι άνθρωποι.
Ποιο είναι το επόμενο έργο σας;
Αφού τελειώσω με την έκδοση του βιβλίου, πάνω στο οποίο δουλεύω αυτή τη στιγμή, θα προσπαθήσω να γράψω ένα βιβλίο για το «The Universe of the Worlds», (το σύμπαν των κόσμων). Ναι, καλά διαβάσατε… Ευχηθείτε μου καλή επιτυχία! Το έργο αυτό, που έχει το ίδιο θέμα, ασχολείται με το θεμελιώδες ερώτημα “Ποιος είμαι εγώ;” Αυτό το άτομο που βλέπω στον καθρέφτη, είμαι πραγματικά εγώ; Τι κι αν υπάρχει κάποιος άλλος, κάπου στον κόσμο, που κοιτάζει την ίδια αντανάκλαση στον καθρέφτη; Είμαστε το ίδιο;
Somewhere out there, there are six doppelgangers for each one of us. This is a theory that has been supported by some scientists from time to time and it seems to have a grain of truth. François Brunelle wanted to find and photograph similar strangers when he started his I’m not a lookalike project 25 years ago. Perhaps at that time he could not have imagined the extent of his effort, which resulted in the creation of a book. I found him in Canada where he lives and works, and we had a pleasant conversation about this interesting project.
How did you come up with the idea of I’m not a lookalike project?
Because of my likeness to British TV character Mr. Bean, played by British actor Rowan Atkinson and the fact that I always see visual connection between people. The name of the project comes from the subjects themselves, some of them and among the best, think that they do not look like their double.
How many years have you been doing this? When did you shoot your first photos of this project and where?
I started the project officially in my studio in Montréal in 2000, with the first photo, but did some tests in 1999. Two men, one of which I met at a party and to whom I was talking to like if it was my old friend, but in fact was a complete stranger, looking very alike and even talking with the same voice as my friend.
Tell me a few things about your book. Does it consist of photos only or it contains touching stories of how you met your models, too?
The book will be in 10 sections/chapters of photos, one per double spread, each one with a caption telling a story, either from the mouth of the subject or from myself. Also a page of writing by me to talk about the different aspects of the project.
There is a theory that everyone has six lookalikes in the world. Could this be a project for you?
Hahaha! I thought it was seven! I once thought about finding a dozen look-alikes of the Queen of England and having the real one in the lot. But my plate is full with the project as it is and the idea doesn’t t attract me anymore.
Social media has made it easier to find people we are searching for. Did you find some help there when searching for similar people?
Social media came after the bulk of my research. The traditional media, in print, TV or web, made all the difference and allowed my little project to spread and because of it, reach to a multitude of people around the world and I received thousands of emails related to the project, submissions of look-alikes, commentaries, request for studies, etc..
Why are your photos always black and white?
By eliminating the color aspect of the individual, you can see better the personality. Black and white also allows you to go below the surface of things. On top of that, I find it more beautiful.
Have you found any of your lookalikes apart from R. Atkinson?
A few, in fact and I have been photographed with 2 of them, a man and a woman. I am not sure about how much we look alike, but it is very interesting.
Many Greeks live in Canada. Have you photographed any Greeks during your project?
There is a man whose name is Yiacouvakis in my subject. He used to tell the weather on TV in Montréal. I wonder.
Do people who look alike usually come from the same country? Do you see any other similarities apart from the appearance?
They are in the majority from the same country because it makes it easier to photograph them together but a few of the look-alikes were born a continent apart. There is always some other similarities apart from the appearance but the project is really about likeness, which means how the people look.
