Ιρίνα Μπόικο: Η γυναίκα που κάνει το θέατρο κούκλας… μαγική εμπειρία

 

Στην ηλεκτρονική της σελίδα γράφει: «Στηρίζω την ουτοπική ιδέα ότι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο ιδανικό». Και η ίδια με τις παραστάσεις της μεταφέρει, τουλάχιστον τα παιδιά μας, σε αυτόν τον ιδανικό κόσμο. Επί δέκα χρόνια, η Ιρίνα Μπόικο σκηνοθετεί και ανεβάζει έργα και κλασικά παραμύθια στο δικό της θέατρο κούκλας, (People & Puppets’ Svit, www.irinaboikotheatre.blogspot.gr).

 Συναπάντημα: Πώς αποφασίσατε να κάνετε αυτή τη δουλειά;

 Ιρίνα Μπόικο: Όσο με θυμάμαι, πάντα ασχολιόμουν με το Θέατρο. Στη χώρα που μεγάλωσα, (κατάγομαι από την Ουκρανία), δίνεται πολύ βάρος στον πολιτισμό και την καλλιτεχνική εκπαίδευση των παιδιών. Σε ηλικία 15 ετών, παράλληλα με το σχολείο, μπήκα στο Θεατρικό Εργαστήρι του Κρατικού Θεάτρου. Από εκείνη την ημέρα η μοίρα ήταν προκαθορισμένη. Έπειτα σπούδασα σκηνοθεσία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Τεχνών στο Κίεβο. Αργότερα,  σπούδασα σκηνοθεσία Κινηματογράφου στην Ελλάδα.

Συναπάντημα: Θυμάστε την πρώτη παράσταση που παρουσιάσατε; Πώς ξεπεράσατε την αγωνία σας;

Ιρίνα Μπόικο: Οι πρώτες μου παραστάσεις έγιναν στην Ουκρανία, όταν ακόμα ήμουν φοιτήτρια. Πιστεύω πως η αγωνία πριν βγεις στη σκηνή υπάρχει πάντα και νομίζω πως δεν ξεπερνιέται. Η μόνη λύση είναι να τη μετατρέψεις σε δημιουργική πνοή.

Σ: Τα παιδιά είναι οι πιο δύσκολοι κριτές. Λένε πάντα αυτό που σκέφτονται, κάποιες φορές με σκληρό τρόπο και δεν μπορεί κανείς να τα ξεγελάσει. Είναι εύκολο να ικανοποιηθούν;

Ι.Μ.: Κάνω θέατρο για παιδιά πολύ μικρής ηλικίας, από 1,5 έως 6 ετών. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, προϋποθέτει ειδική προσέγγιση, ξεκινώντας από τη διάρκεια της παράστασης ως τη δομή του έργου. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία γνωρίζουν τον κόσμο, καθετί εύκολα τους αποσπά την προσοχή, δεν μπορούν να παραμείνουν ακίνητα και συγκεντρωμένα για πάρα πολλή ώρα, έχουν ανάγκη να εκφραστούν, να συμμετέχουν σε ο,τιδήποτε τραβάει το ενδιαφέρον τους. Στις παραστάσεις μας, εμείς τους δίνουμε αυτή την ευκαιρία. Οι παραστάσεις μας είναι διαδραστικές, τα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν τους ήρωες στην εξέλιξη της ιστορίας, να έρθουν σε επαφή με τους ηθοποιούς και τις κούκλες. Αυτό τους προκαλεί μεγάλο ενθουσιασμό και τους μένει αξέχαστο!

Σ: Από ποια ηλικία πρέπει, κατά τη γνώμη σας, να αρχίσει να πηγαίνει ένα παιδί στο θέατρο;

Ι.Μ.: Η ανάπτυξη του κάθε παιδιού γίνεται με το δικό του μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο. Για παράδειγμα, την παράσταση «Πολύχρωμο Παραμύθι » την απευθύνουμε στα παιδάκια από 1,5 ετών.

Σ: Συνήθως οι γονείς αγωνιούν για το αν μια παράσταση είναι κατάλληλη για τα παιδιά τους. Ποιος ελέγχει την καταλληλότητα των παραστάσεων που ανεβαίνουν και ποιος αποφασίζει ποιες ηλικίες μπορούν να τις παρακολουθήσουν;

Ι.Μ.: Σαφώς σε όλες μας τις παραστάσεις τηρούνται κάποιοι κοινοί κανόνες: δεν υπάρχει σκοτάδι, τρομακτικοί και κακοί ήρωες, δυνατοί και ξαφνικοί κρότοι, κάτι που μπορεί να τρομάξει ένα μικρό παιδί ή να το κάνει να νιώθει δυσάρεστα ή ανασφαλές. Από εκεί και πέρα, κάθε γονιός γνωρίζει καλά το παιδί του και αν ένα δίχρονο παιδάκι, ερχόμενο πρώτη φορά στο Θέατρο, μπορεί να καθίσει μόνο του στο μαξιλαράκι, κάποιο τετράχρονο ίσως στην αρχή να έχει ανάγκη να καθίσει στην αγκαλιά των γονιών. Αυτό δεν πειράζει. Κάθε μικρός άνθρωπος χρειάζεται τον δικό του χρόνο για να προσαρμοστεί σε κάτι καινούργιο και άγνωστο και εμείς οφείλουμε να το σεβαστούμε, για να γίνει η πρώτη επαφή ενός παιδιού με το Θέατρο υπέροχη και μαγική εμπειρία.

Σ: Τι κερδίζει ένα παιδί με την επαφή με το Θέατρο; Ποιες διαφορές θα δουν οι γονείς αν πηγαίνουν το παιδί τους συχνά σε παραστάσεις;

Ι.Μ.: Το Θέατρο ως σύνθετη μορφή τέχνης που συνδυάζει και άλλες τέχνες, παίζει το σπουδαιότερο και σημαντικότερο ρόλο στην ανάπτυξη ενός παιδιού. Βοηθάει στην ανάπτυξη της φαντασίας του, του ανοίγει τους ορίζοντες, το μαθαίνει να εισπράττει και να εκφράζει συναισθήματα. Ένα μωρό παρακολουθώντας μια θεατρική παράσταση, επίσης μαθαίνει να συγκεντρώνεται, να βλέπει, να ακούει και να βγάζει συμπεράσματα. Το Θέατρο αναπτύσσει στο παιδί αισθητική, ευαισθητοποιεί την ψυχή του και προκαλεί συναισθηματικές και δημιουργικές αναζητήσεις.

Σ: Θέατρο κούκλας: μπορεί ένα μικρό παιδάκι να ταυτιστεί με τους ήρωες των έργων που είναι κούκλες;

Ι.Μ.: Το Θέατρο Κούκλας- κατά τη γνώμη μου- είναι ιδιαίτερο είδος τέχνης, που η εικαστική του πλευρά μαγεύει τους μεγάλους και που είναι το πιο οικείο είδος τέχνης για μικρά παιδιά. Ένα παιδί βλέποντας έναν ηθοποιό με στολή λύκου, καταλαβαίνει πολύ καλά ότι είναι ένας άνθρωπος. Ενώ, βλέποντας μια κούκλα λύκο, ζει πραγματικά το παραμύθι και ταυτίζεται πιο εύκολα. 

 

Σ: Ποιο είναι το πιο αστείο σχόλιο που έχει κάνει μικρός θεατής και ποιο το πιο συγκινητικό;

 Ι.Μ.: Συμπτωματικά και η πιο αστεία και η πιο συγκινητική στιγμή έχουν συμβεί στο «Πολύχρωμο Παραμύθι», που όταν το μπλε χρώμα ρώτησε τα παιδιά τι είναι πολύ ωραίο και είναι μπλε, ενώ όλα τα παιδάκια φώναζαν  «ο ουρανός», «η θάλασσα», ένα πολύ μικρό παιδάκι φώναξε «Η Εθνική Ελλάδας». Σε κάποια άλλη παράσταση, όταν τα χρώματα άρχισαν να τσακώνονται και να φεύγουν από το σπίτι του ζωγράφου, ένα μικρό κοριτσάκι άρχισε να κλαίει λέγοντας «Μη φεύγετε, σας παρακαλώ, μείνετε με τον ζωγράφο»! Επίσης, έχω ζήσει και μια συγκινητική στιγμή στον «Λύκο και τα Εφτά Κατσικάκια», όταν ένα νεαρό ζευγάρι, δάκρυσε βλέποντας το δίχρονο γιο του να κάθεται καθηλωμένος δίπλα στη σκηνή και να χτυπάει παλαμάκια επί 50 λεπτά…

Σ: Εκτός από θεατρικές παραστάσεις κάνετε και εργαστήρι κατασκευής κούκλας, φιλοξενείτε στον χώρο σας και παιδικά πάρτι. Ποιες άλλες δραστηριότητες οργανώνετε;

Ι.Μ.: Πέρα από τις θεατρικές παραστάσεις, τα εργαστήρια κατασκευής κούκλας και παιδικά πάρτι, έχουμε το πρότζεκτ Cretive Svit, που σημαίνει δημιουργικός κόσμος. Στα πλαίσια αυτού, οργανώνουμε πολλών ειδών δημιουργικές και καλλιτεχνικές βραδιές.

Σ: Πώς επιλέγετε τα έργα; Είναι δικής σας έμπνευσης;

Ι.Μ.: Η πρόταση για ανέβασμα κάθε έργου στην ομάδα μας προέρχεται από εμένα και η έμπνευση πηγάζει από την ίδια τη ζωή…

Σ: Ποιο είναι το αγαπημένο σας παραμύθι;

Ι.Μ.: Υπάρχουν πολλά παραμύθια που μου αρέσουν. Ως αγαπημένα μου θα ξεχώριζα τα παραμύθια του Άντερσεν.

————————————————————————————————————————————————

Σ: Ασχολείστε με κάποιο άλλο είδος Τέχνης;

Ι.Μ.: Πέρα από το Θέατρο, ασχολούμαι με τον Κινηματογράφο. Έχω κάνει ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ, για τα οποία έχω βραβευτεί στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τη Ρωσία και την Αμερική.

Αγαπημένο Συναπάντημα:

Από τις προσωπικότητες που ξεχωρίζω και με έχουν επηρεάσει στη ζωή μου, ο πιο σημαντικός είναι ο Γκάντι.

Αγαπημένη γωνιά:

Το θέατρο!

 Πηγή φωτογραφιών: Προσωπικό αρχείο Ιρίνας Μπόικο

 

 

 

παιδί