Α.Φάις: Μιλώντας με τον… Έιλερτ Λέβμποργκ του διαχρονικού Ίψεν
Σε μια εποχή όπου ο άνθρωπος νιώθει εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση, την οποία δεν μπορεί να ορίσει και αναζητά απεγνωσμένα την ευτυχία, το Θέατρο αποτελεί πάντα μία λύση. Με αφορμή την παράσταση «Έντα Γκάμπλερ»*-στην οποία το Συναπάντημα είναι χορηγός επικοινωνίας- συναντήσαμε τον Αλμπέρτο Φάις και μιλήσαμε για τη διαχρονικότητα του έργου του Ίψεν, την ευτυχία, την αδικία και για το πόσο λυτρωτικά μπορεί να λειτουργήσει μια καλή παράσταση.
Συναπάντημα: Το ότι ένα έργο -που γράφτηκε το 1890- είναι επίκαιρο, υπογραμμίζει τη διαχρονικότητα του σπουδαίου Ίψεν, ή ότι η θλιβερή ιστορία επαναλαμβάνεται;
Αμπέρτο Φάις: Το γεγονός ότι ένα έργο που γράφτηκε το 1890 μας απασχολεί σήμερα, φανερώνει το πόσο διεισδυτικά έγραψε για την ανθρώπινη ψυχή ο Ίψεν. Παρότι οι κοινωνικές και πολιτισμικές αναλογίες μεταξύ της εποχής του και της δικής μας δεν είναι τόσο φανερές, μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να ταυτιστούμε με πρόσωπα, συμπεριφορές και ψυχολογικές διακυμάνσεις, που ξεπηδούν από τη γραφή του. Αν το έργο επιλέγεται να παρουσιαστεί σήμερα, είναι επειδή αφορά τους καλλιτέχνες που το επιλέγουν και την αγωνία που εκφράζουν μέσα από αυτό. Ο βαθμός στον όποιο οι αγωνίες των καλλιτεχνών, καθώς ερμηνεύουν το έργο, θα συναντήσουν τις ανησυχίες των θεατών, μένει να διαπιστωθεί στη θεατρική αίθουσα.
Συναπάντημα: Το έργο μιλά για τον εγκλωβισμό των προσώπων σε μια συνθήκη, σε ένα σχήμα και κυρίως την αδυναμία τους για απόδραση. Σε ποια «συνθήκη» έχουμε εγκλωβιστεί εμείς σήμερα και πώς θα μπορούσαμε να αποδράσουμε;
Αμπέρτο Φάις: Κάθε πρόσωπο του έργου εγκλωβίζεται σε μια δική του συνθήκη που το περιορίζει. Το ερώτημα που γεννιέται μέσα από το έργο, είναι κατά πόσο είναι υπεύθυνοι για τον εγκλωβισμό τους και την επιλογή τους να παραμείνουν σε αυτόν. Ένα ερώτημα που αποκλείεται να μην απασχολήσει, φανερά ή συγκεκαλυμμένα, κάθε άνθρωπο κάποια στιγμή στη ζωή του. Άρα είτε μιλάμε για τον εγκλωβισμό που γεννιέται συλλογικά από μία οικονομική κρίση είτε ατομικά -όπως στην περίπτωση της Έντα Γκάμπλερ λόγω του γάμου της- το ζήτημα της ευθύνης και της επιλογής επανέρχεται με δριμύτητα.
Σ: Πώς ορίζετε εσείς την ευτυχία και τι μας λείπει σήμερα στον δρόμο για την κατάκτησή της;
Α.Φ.: Ευτυχία είναι οι άνθρωποι που αγαπώ, τα πράγματα που δημιουργώ, τα όνειρα που κάνω. Δεν είναι κάτι που κατακτάται, είναι κάτι που απλώς το ζεις.
Σ: Σε μια περίοδο γενικευμένης απαισιοδοξίας, ακούω συχνά το κοινό να προτιμά έργα που δεν προβληματίζουν. Για ποιους λόγους θα προτείνατε την παράστασή σας;
Α.Φ.: Δεν νομίζω ότι μια καλή παράσταση προβληματίζει. Μια καλή παράσταση, και μιλάω ως θεατής, χρησιμοποιεί την ανησυχία του πνεύματος και της ψυχής για να δημιουργήσει έναν χώρο και έναν χρόνο όπου οι άνθρωποι θα επικοινωνήσουν μεταξύ τους αποδεχόμενοι τα ερωτήματα και τις κοινές τους αγωνίες. Αυτό λειτουργεί ανακουφιστικά και λυτρωτικά, ανεξάρτητα από το αν το έργο είναι κωμωδία ή δράμα.
Σ: Ποια δουλειά σας θεωρείτε σταθμό στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Α.Φ.: Την πρώτη μου δουλειά. Τους «Φοιτητές» στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου.
Σ: Ποιο είναι το πιο συγκινητικό σχόλιο που έχετε ακούσει από θαυμαστή σας, από την έναρξη της κρίσης και μετά;
Α.Φ.: «Έδωσα το τελευταία μου 20 ευρώ για να έρθω στο θέατρο, αλλά άξιζε τον κόπο».
Σ: Σε παλιότερη συνέντευξή σας είπατε ότι δεν αντέχετε την αδικία. Σε μια εποχή -και κυρίως σε ένα κράτος- που σε όλους τους τομείς τη θρέφει, πώς μπορούμε να την εξαλείψουμε;
Α.Φ.: Η ίδια η ζωή γεννά αδικία. Οι ανισότητες , όσο κι αν οι σύγχρονες κοινωνίες προσπαθούν να εξομαλύνουν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Είναι λίγο ουτοπικό να μιλάμε για εξάλειψη. Αλλά πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε συλλογικά και ατομικά για να απαλύνουμε τις επιπτώσεις της αδικίας.
————————————————————————————————
Ασχολείστε με άλλο είδος Τέχνης;
Όχι, αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να μάθω ένα μουσικό όργανο.
Ποια είναι η αγαπημένη γωνιά του σπιτιού σας;
Η βεράντα μου. Την έχω κάνει έναν μικρό κήπο.
———————————————————————————————–
Ο Αλμπέρτο Φάις έχει αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και από το τμήμα Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αυτόν τον καιρό κάνει πρόβες για τον Πλούτο του Αριστοφάνη που θα παρουσιαστεί στην Επίδαυρο και σε καλοκαιρινή περιοδεία, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.
* Η παράσταση «Έντα Γκάμπλερ» του Ερρίκου Ίψεν, ανεβαίνει από τις 11 έως και 29 Μαΐου στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», για 15 παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κανέλλου.
Πηγή Φωτογραφιών: Προσωπικό Αρχείο Α.Φάις
Διαβάστε επίσης:
Δύο χρόνια Συναπάντημα: http://www.sinapantima.gr/?p=6973
A.Scarpinati: Η ιστορία που προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση: http://www.sinapantima.gr/?p=6202
Ο διακοσμημένος…αστερίας: http://www.sinapantima.gr/?p=5458
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ!!!!!!! ΠΡΟΧΩΡΑ!!!!
πολύ καλή συνέντευξη!!!
ωραίες ερωτήσεις, ωραία συνέντευξη!
επιλέγεις πάντα άτομα που έχουν κάτι να πουν…μου άρεσε πολύ η συνέντευξη!
μου άρεσε πάρα πολύ και αυτή η συνέντευξη και όσες άλλες έχω δει.μου αρέσουν και οι κατασκευές που κάνεις
πρέπει να είναι πολύ ωραία η παράσταση!