/ Συναντήσεις / Clare Mackintosh: Η αστυνομικός που έγινε πολυβραβευμένη συγγραφέας

Clare Mackintosh: Η αστυνομικός που έγινε πολυβραβευμένη συγγραφέας

mara on August 22, 2020 - 01:01 in Συναντήσεις
5 (100%) 2 votes

Η ζωή της θυμίζει ενδιαφέρουσα πλοκή σεναρίου και η βρετανίδα Clare Mackintosh δεν αντιστάθηκε στη μοίρα που την ήθελε να μοιραστεί σκέψεις, συναισθήματα, οδυνηρές εμπειρίες-όπως η απώλεια του παιδιού της-που την οδήγησαν στην ωρίμανση, την εκτόνωση και τη λύτρωση. Η απόφασή της να κάνει ένα διάλειμμα από τη δουλειά της ως αστυνομικός, της άνοιξε την πόρτα της συγγραφής, μια πόρτα εισόδου στην επιτυχία! Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 35 γλώσσες κι έχει πουλήσει πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως! Η πολυβραβευμένη συγγραφέας προσιτή, φιλική κι ευγενική από την πρώτη μας επαφή, αποδεικνύει με κάθε της λέξη πως αξίζει την επιτυχία και την αναγνώριση. Η συνέντευξη που μου παραχώρησε, ξεχειλίζει από αισιοδοξία και θετική ενέργεια…

 Credit: Astrid di Crollalanza

Μία πρώην αστυνομικός που έγινε βραβευμένη συγγραφέας. Η ζωή σας είναι τόσο ενδιαφέρουσα! Τι σας οδήγησε να παραιτηθείτε από το προηγούμενο επάγγελμά σας και να ξεκινήσετε να γράφετε;

Λάτρευα τη δουλειά μου ως αστυνομικός, αλλά ήταν πολύ απαιτητική και μου άφηνε πολύ λίγο χρόνο με την οικογένειά μου. Έκανα ένα διάλειμμα δύο ετών από την καριέρα μου, αναγνωρίζοντας ότι βρισκόμουν στο κρίσιμο σημείο του «δεν τα έχω όλα», αλλά απλώς «τα κάνω όλα». Έπρεπε να συνεχίσω όμως να έχω ένα εισόδημα και η μόνη δεξιότητα που είχα, εκτός από το επάγγελμά μου, ήταν το γράψιμο. Ξεκίνησα να στέλνω κείμενα σε περιοδικά κι εφημερίδες κι έγραφα για ιστοσελίδες, για λογαριασμούς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σταδιακά έχτισα μια καλή προϋπηρεσία ως συγγραφέας.

Δούλευα έχοντας γύρω μου τα παιδιά μου κι όταν κοιμούνταν έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα, το Σ’ άφησα , (I Let You Go)*. Ακριβώς λίγο πριν επιστρέψω στη δουλειά μου στην αστυνομία, εξασφάλισα μια συμφωνία για δύο βιβλία με έναν εκδοτικό οίκο. Έναν χρόνο μετά, το I Let You Go είχε πουλήσει ένα εκατομμύριο αντίτυπα κι εγώ είμαι συγγραφέας πλήρους απασχόλησης από τότε.

Στη διάρκεια των σπουδών σας μείνατε στο Παρίσι. Το να ζεις σε μια άλλη χώρα, σου δίνει την ευκαιρία να μάθεις περισσότερα για τους άλλους, αλλά και για τον εαυτό σου. Πώς επηρέασε τη ζωή σας αυτή η εμπειρία;

Λάτρευα τη διαμονή μου στο Παρίσι και μου λείπει ακόμα και τώρα. Νομίζω είμαι λίγο σαν χαμαιλέοντας, προσαρμόζοντας τον εαυτό μου να ταιριάζει με το περιβάλλον μου κι ένιωθα πολύ Γαλλίδα, όταν ήμουν εκεί. Πολλοί συμφοιτητές μου έβγαιναν με άλλους Βρετανούς, πηγαίνοντας σε αγγλικά μπαρ και παμπ, αλλά εμένα μου άρεσε να συναναστρέφομαι Γάλλους φίλους και συμφοιτητές. Ανέκαθεν περνούσα καλά μόνη μου επίσης, έτσι πέρασα πολύ χρόνο πηγαίνοντας βόλτες στην πόλη, σε γκαλερί, καθόμουν σε πάρκα, κοιτούσα τους ανθρώπους.  Είμαι τόσο χαρούμενη που είχα την ευκαιρία να ζήσω σε μια άλλη χώρα και εύχομαι και τα παιδιά μου να μπορέσουν να ζήσουν αυτή την εμπειρία. Με στεναχωρεί απίστευτα το ότι το  Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα βιβλία σας έχουν βραβευτεί και αγαπηθεί από τους αναγνώστες. Σας αγχώνει αυτό για το επόμενο βιβλίο σας; Είναι η επιτυχία μια ευλογία που μπορεί να γίνει αγχωτική;

Είναι σίγουρα κατάρα και ευλογία ταυτόχρονα! Το να γράψω το δεύτερο βιβλίο μου ήταν τρομερά δύσκολο καθώς το I Let You Go πήγαινε τόσο καλά και φαινόταν απίθανο να μπορέσω να γράψω ένα βιβλίο που θα μπορούσε έστω να το πλησιάσει. Στην πραγματικότητα, πέταξα εκείνο το δεύτερο βιβλίο (που είχα γράψει), επειδή απλά δεν ήταν αρκετά καλό. Ευτυχώς, είχα ήδη την ιδέα για το I See You και ήξερα ότι ήταν ένα δυνατό περιεχόμενο, με το οποίο θα ταυτίζονταν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Μόλις ξεκίνησα, η ιστορία πρακτικά γράφτηκε μόνη της και σταμάτησα να αγχώνομαι για το τι θα σκέφτονταν οι αναγνώστες. Πλέον έχω αγωνία όταν κυκλοφορεί ένα βιβλίο- θα ήταν περίεργο να μην έχω, νομίζω!- αλλά σε έναν συγκεκριμένο βαθμό δεν μπορώ να το ελέγξω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να γράψω το καλύτερο βιβλίο που μπορώ.

Η συγκινητική ιστορία της απώλειας του γιου σας σας έφερε κοντά με πολλές μητέρες, που είχαν μια παρόμοια θλιβερή ιστορία. Ποιο ήταν το πιο συγκινητικό πράγμα που έχετε ακούσει;

Το Το Μετά το τέλος (After the End)* μιλά για ένα ζευγάρι που διαφωνεί για την επιλογή της φροντίδας μέχρι το τέλος του πολύ σοβαρά άρρωστου γιου του. Είναι βασισμένο στη δική μου ιστορία και την τρομακτική απόφαση που έπρεπε να πάρω με τον σύζυγό μου για τον γιο μας, που ήταν σοβαρά άρρωστος.  Από τότε που εκδόθηκε το βιβλίο έλαβα τόσα μέιλ από αναγνώστες από όλο τον κόσμο, που μοιράζονταν τις ιστορίες τους. Δεν είμαι σε θέση να τις δημοσιεύσω- μου τις έστειλαν εμπιστευτικά- αλλά με εντυπωσίασε η δύναμη που βλέπω σε αυτές τις ιστορίες. Η απώλεια ενός παιδιού είναι ένα από τα πιο τρομερά πράγματα που μπορεί να συμβεί σε έναν γονέα, αλλά υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει ζωή ξανά, μετά από αυτό που μοιάζει με το τέλος.

Το γράψιμο είναι ένας τρόπος να εκφράσουμε τις σκέψεις μας, να ξεπεράσουμε δυσάρεστες εμπειρίες, να επικοινωνήσουμε με τους άλλους. Ποιο από τα παραπάνω ήταν το αρχικό σας κίνητρο;

Η πρώτη μου … επιδρομή στο  «δημόσιο» γράψιμο ήταν  σε ένα blog  όπου ξεκίνησα, όταν υπέφερα από επιλόχειο κατάθλιψη. Η γραφή μου αντικατόπτριζε τη ζωή: ένα περίεργο μείγμα από αστείες και λυπητερές στιγμές, όπως ζούσα τη μητρότητα διδύμων, ενώ παράλληλα θρηνούσα για τον γιο μου. Το γράψιμο είναι η καλύτερη μορφή θεραπείας που έχω βρει κι ενθαρρύνω όλους να το δοκιμάσετε, ακόμα κι αν αυτό είναι απλώς να κρατάτε ημερολόγιο ή το να γράφετε γράμμα στον μελλοντικό ή στον παρελθοντικό εαυτό σας.

Οι συγγραφείς δεν μπορούν να πουν ποιο από τα βιβλία τους αγαπούν περισσότερο, αλλά μερικές φορές η περίοδος που έγραψαν ένα βιβλίο ή το περιεχόμενό του το κάνει το αγαπημένο τους. (Για παράδειγμα, το πρωτο μου βιβλίο θα είναι για πάντα το αγαπημένο μου, επειδή περικλείει αληθινές ιστορίες και αυτοβιογραφικά στοιχεία). Εσείς έχετε κάποιο αγαπημένο;

Το After the End είναι το αγαπημένο μου, νομίζω, επειδή είναι τόσο προσωπικό μυθιστόρημα. Η υπόθεση είναι καθαρά φανταστική, αλλά τα συναισθήματα των Max και Pip είναι πολύ δικά μου.

Ποια στοιχεία κάνουν ένα βιβλίο επιτυχημένο;

Νομίζω ότι οι συναρπαστικοί χαρακτήρες είναι απαραίτητοι. Μπορώ να συγχωρήσω ένα μυθιστόρημα για μια αδύναμη πλοκή, εάν οι χαρακτήρες βγουν από τη σελίδα, αλλά αν δεν με νοιάζει για τους ανθρώπους για τους οποίους διαβάζω, ακόμη και η πιο συναρπαστική πλοκή δεν θα με ενδιαφέρει.

Το φιλανθρωπικό σας έργο είναι επίσης πολύ σημαντικό. Σε μια δυσκολη χρονική περίοδο, όπως αυτή που διανύουμε, το να είμαστε ευγενικοί με τους άλλους είναι ένας τρόπος επίλυσης προβλημάτων. Πότε αρχίσατε τη φιλανθρωπική σας δράση;

Μεγάλωσα με μια μητέρα που ήταν σε πολλές φιλανθρωπικές ομάδες και υποψιάζομαι ότι επηρέασε την προσωπικότητά μου περισσότερο από ό,τι περίμενα. Πάντα δωρίζω -τόσο χρόνο όσο και χρήματα- σε καλούς σκοπούς και πραγματικά παθιάζομαι με τα προγράμματα της κοινότητας που έχουν στόχο να βοηθούν. Όπου και να ζω, συμμετέχω ενεργά ώστε να γίνει η κοινότητά μου καλύτερο μέρος. Πριν λίγα χρόνια με πλησίασαν και μου ζήτησαν να γίνω επικεφαλής του Silver Star, μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης με έδρα την Οξφόρδη, που στηρίζει οικογένειες με -υψηλού κινδύνου- εγκυμοσύνες. Είχαν αναλάβει την ασφαλή γέννα της δεύτερης δίδυμης κύησής μου, καθώς το πρώτο μου παιδί είχε γεννηθεί πρόωρα κι έτσι δέχθηκα αμέσως. Προσπαθώ να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο για το έργο που κάνουν και όταν δημοσιεύτηκε το απομνημόνευμά μου A Cotswold Family Life, δώρισα την αμοιβή μου στο φιλανθρωπικό ίδρυμα.

Ο κορονοϊός είναι μια μεγάλη δοκιμασία για όλους. Τι τίτλο θα δίνατε σε όλο αυτό που ζούμε; Αποτύχαμε να προστατεύσουμε ο ένας τον άλλον, αποτύχαμε να ψηφίσουμε υπεύθυνες κυβερνήσεις, που θα λάμβαναν τις σωστές αποφάσεις; Πού κάναμε λάθος;

Αυτή είναι μία μεγάλη ερώτηση! Το 2020 ήταν μία τρομερή χρονιά και θα ζήσουμε με τον αντίκτυπο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχουμε δει λάθη από τις αρχές σε πολλές χώρες, αλλά έχουμε δει και υπέροχα πράγματα. Κοινότητες που συνεργάστηκαν, ιδιώτες που αφιέρωσαν τον χρόνο τους για να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Είδαμε γείτονες να γίνονται φίλοι και την ελπίδα να θριαμβεύει έναντι της απόγνωσης. Αν το 2020 ήταν βιβλίο, αυτό θα ήταν το σημείο που θα εστίαζα. Η ελπίδα πάντα νικά!

Τι κόσμο φαντάζεστε για τα παιδιά σας; Έχουμε χρόνο να διορθώσουμε λάθη;

Κάθε φορά που συμμετέχω σε συζητήσεις με άτομα που θρηνούν για την κατάσταση του κόσμου, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι κάθε γενιά αισθάνεται το ίδιο για τον κόσμο που αλλάζει. Η ζωή φαίνεται πάντα ότι υπήρξε καλύτερη «στις μέρες μας»! Ανησυχώ για τις επιπτώσεις όσων κάνουμε στο περιβάλλον, καθώς πολλά από αυτά που συμβαίνουν είναι μη αναστρέψιμα, αλλά έχω εμπιστοσύνη στη νέα γενιά. Καλά πράγματα συμβαίνουν κάθε μέρα- αρκετά για να ακυρώσουν τα λάθη.

Ποιο άτομο σας επηρέασε περισσότερο στη ζωή σας;

Ο πατέρας μου ήταν ένας έξυπνος, αστείος, λαμπρός άνδρας και μου λείπει τρομερά. Δούλεψε πολύ σκληρά- πάρα πολύ σκληρά- και πέθανε τη χρονιά που συνταξιοδοτήθηκε, κάτι που ήταν μία απίστευτη τραγωδία. Τον σκέφτομαι συνέχεια και εύχομαι να μπορούσε να δει τη δεύτερη καριέρα μου. Ήταν περήφανος που ήμουν αστυνομικός, αλλά νομίζω ότι θα ήταν ακόμα πιο περήφανος τώρα.

 Credit: Hammonds

Ποια είναι η αγαπημένη γωνιά του σπιτιού σας;

Όταν μετακομίσαμε στο σπίτι μας, δημιούργησα το γραφείο των ονείρων μου για να γράφω τα βιβλία μου. Έχει ράφια, μια υπέροχη ταπετσαρία με τα κλασικά μυθιστορήματα του εκδοτικού οίκου Penguin και είναι πλημμυρισμένο με φως.

————————————-

*Οι μεταφράσεις των βιβλίων κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Comments are disabled
Rate this article
5 (100%) 2 votes

Comments are closed.