/ Συναντήσεις / Βrooks Gibbs: Από θύμα εκφοβισμού, επιτυχημένος ομιλητής για τους τρόπους αντιμετώπισής του

Βrooks Gibbs: Από θύμα εκφοβισμού, επιτυχημένος ομιλητής για τους τρόπους αντιμετώπισής του

mara on December 4, 2017 - 20:59 in Συναντήσεις
5 (100%) 1 vote

 

Έχει σταθεί μπροστά σε πάνω από δύο εκατομμύρια παιδιά για να μιλήσει για την ενδοσχολική βία, τα ποσοστά της οποίας διαρκώς αυξάνονται. Έχει βραβευτεί για τις μεθόδους αντιμετώπισης που προτείνει κι έχει γίνει ο αγαπημένος ομιλητής εκατοντάδων μαθητών και σχολικών οργανώσεων στις Η.Π.Α. Ο Χρυσός του Κανόνας υπαγορεύει να γίνουμε φίλοι με τους θύτες, να τους αντιμετωπίσουμε ως θύματα, για να τους αναγκάσουμε να αλλάξουν συμπεριφορά. Ο συγγραφέας και ομιλητής Brooks Gibbs παραχώρησε αποκλειστικά στο Συναπάντημα μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

brooks_01

 

English

Συναπάντημα: Πώς αποφασίσατε να επικεντρωθείτε στον εκφοβισμό; Επειδή είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που διαρκώς μεγαλώνει; Έχετε βιώσει μία αντίστοιχη εμπειρία στο σχολείο; 

Brooks Gibbs: Ζούσα στο Littleton στο Κολοράντο μετά το αιματηρό επεισόδιο του Columbine* το 1999. Είχα φίλους που πήγαιναν σε εκείνο το σχολείο, ήρθαν αντιμέτωποι με εκείνη τη φοβερή τραγωδία κι επέζησαν. Όλοι εμείς βλέπουμε το Columbine σαν το μέρος όπου γεννήθηκε το κίνημα κατά του bullying. Ήμουν στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή και «βυθίστηκα» στη μελέτη της επιθετικότητας των νέων. Ήμουν ανάμεσα στο να γίνω επαγγελματίας πάστορας ** ή συγγραφέας/ομιλητής για θέματα σχετικά με την επιθετικότητα των νέων. Έτσι αποφάσισα να τα κάνω και τα δύο: Να γίνω πάστορας σε μια τοπική εκκλησία και ταυτόχρονα να ταξιδεύω και να κάνω ομιλίες. Έχω βιώσει ως παιδί τον εκφοβισμό κι επίσης υπέφερα από τρομερά πειράγματα. Είχα χαμηλή αυτοεκτίμηση και πραγματικά καμία ικανότητα διαχείρισης της θλίψης. Όταν έγινα 14 ετών, έμαθα κάποιες τεχνικές κι άρχισα να ελπίζω για το μέλλον μου.

Συναπάντημα: Δίνετε έμφαση στη συναισθηματική «ανθεκτικότητα». Συμβουλεύετε τους μαθητές να είναι ευγενικοί και φιλικοί με τους θύτες. Έχει πραγματικά αποτέλεσμα αυτό;

Brooks Gibbs: Η συναισθηματική «ανθεκτικότητα» και ο Χρυσός Κανόνας είναι δύο διαφορετικά σημεία της διδασκαλίας μου. Τα διαχωρίζω και δεν τα θεωρώ το ίδιο πράγμα. Ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο διδάσκοντας στους ανθρώπους πώς να είναι «ανθεκτικοί» συναισθηματικά σε μη εγκληματικές ενέργειες και λέξεις που αποσκοπούν στο να τους πληγώσουν. Από ψυχολογικής απόψεως, οι λέξεις και οι πράξεις έχουν μηδενική δύναμη μέσα τους, εκτός κι αν τους δώσουμε εξουσία πάνω μας. Έτσι, όταν αναστατωθούμε, αναστατώνουμε μόνο τους εαυτούς μας. Δείχνω στους μαθητές πώς οδηγούν τους εαυτούς τους στη δυστυχία και τους δείχνω πώς να το σταματήσουν. Εάν ένας μαθητής θέλει να ζήσει σύμφωνα με τον Χρυσό Κανόνα, πρέπει να μάθει να είναι ανθεκτικός. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δίνω πολλή έμφαση σε αυτό. Ο Χρυσός Κανόνας είναι ένας υπέροχος τρόπος να αλλάξουμε τη συμπεριφορά του ατόμου που αντιλαμβανόμαστε ως εχθρό.  Όσο είμαστε ευγενικοί με αυτά τα άτομα, τους είναι δύσκολο να συνεχίσουν να είναι κακοί. Έτσι λειτουργεί ο Χρυσός Κανόνας. (Φέρσου στους άλλους, όπως θες να σου φερθούν).

brooks_05

Συναπάντημα: Τι γίνεται, όμως, με τη βία; Πώς μπορεί ένα παιδί να συμπεριφερθεί σε έναν βίαιο συμμαθητή;

Brooks Gibbs: Προφανώς η βία είναι μία παράνομη δραστηριότητα, από την οποία τα παιδιά πρέπει να προστατευτούν. Βοηθάω μαθητές να αναγνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ της υποκειμενικής βλάβης, (προσβολές) και της αντικειμενικής βλάβης, (σωματική επίθεση). Από τη στιγμή που όλες σχεδόν οι επιθέσεις ξεκινούν ως λεκτική επίθεση και μετά κλιμακώνονται… διδάσκω στους μαθητές πώς να αποκλιμακώσουν τη λεκτική επίθεση κι έτσι να αποφύγουν τη σωματική. Απλώς ρωτώντας κάποιον «είσαι θυμωμένος μαζί μου;» και λέγοντας «λυπάμαι» αποδυναμώνεις  την πρόκληση επίθεσης. Όταν μεταμορφώσουμε την επιθυμία πρόκλησης σωματικής επίθεσης σε συζήτηση, μπορούμε να αποφύγουμε τον καβγά. Φυσικά, ένα παιδί αν δεν μπορεί να εμποδίσει κάποιον που απειλεί να το χτυπήσει, θα πρέπει να αμυνθεί, ακόμα και με βίαιο τρόπο αν χρειαστεί και να αναφέρει το περιστατικό στην αστυνομία το συντομότερο.

Συναπάντημα: Τις περισσότερες φορές, ψάχνοντας το ιστορικό ενός παιδιού με βίαιη συμπεριφορά, βλέπουμε ότι δεν έχει νιώσει αγάπη από την οικογένεια. Μπορεί αυτή η πληγή να γιατρευτεί;

Brooks Gibbs: Δεν ξέρω αν υπάρχει βιβλιογραφία που καταδεικνύει ότι η έλλειψη αγάπης μπορεί να είναι η αιτία της επιθετικότητας. Αν υπάρχει σχετική μελέτη, παρακαλώ να μου το πείτε. Οι περισσότεροι από εμάς γινόμαστε επιθετικοί, όταν νιώθουμε ότι είμαστε θύματα. Αν νομίζουμε ότι κάποιος μας έκανε κακό, θα είμαστε κακοί μαζί του. Επομένως, δεν είμαι σίγουρος αν η αγάπη σχετίζεται  με την αιτία. Ωστόσο, η αγάπη σχετίζεται με τη λύση. Αν αγαπήσουμε αυτόν που δεν μας φέρεται καλά, θα του το κάνουμε δύσκολο να συνεχίσει.  Με το να τον αγαπήσουμε, απλώς εφαρμόζουμε τον Χρυσό Κανόνα: Το να ρωτήσουμε αυτά τα άτομα γιατί φέρονται έτσι, να ζητήσουμε συγγνώμη αν χρειάζεται, να τα βοηθήσουμε να έχουν αυτό που θέλουν, αν είναι λογικό. Το να τους συμπεριφερθούμε φιλικά είναι ο καλύτερος τρόπος να τους βοηθήσουμε να σταματήσουν να νιώθουν άσχημα.

brooks_04

Συναπάντημα: Έχετε γνωρίσει παιδί που ήταν ή είναι ακόμα επιθετικό;

Brooks Gibbs: Έχω γνωρίσει τόσα πολλά παιδιά. Πάνω από δύο εκατομμύρια. Έχω δει όλα τα είδη. Τα παιδιά που συνεχίζουν να έχουν κακή συμπεριφορά, δεν ενδιαφέρονται να αλλάξουν. Η επιθετική τους συμπεριφορά τούς δίνει αυτό που θέλουν. Κάθε προσπάθεια να τους προσφερθεί εναλλακτικός τρόπος για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν αποτυγχάνει. Για παράδειγμα, όταν ο Πρόεδρος Trump ανέλαβε την προεδρία, πολλοί του ζήτησαν να σταματήσει να χρησιμοποιεί το twitter και να συμπεριφερθεί περισσότερο ως πρόεδρος και λιγότερο ως νταής.  Αυτή η άποψη δεν τον επηρέασε. Εξακολουθεί να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο και δεν μπόρεσε να αλλάξει και να ρισκάρει να χάσει τη θέση ισχύος. Κάποιοι άνθρωποι γνωρίζουν μόνο έναν τρόπο να επικρατούν.  Ο εκφοβισμός είναι ένας τρόπος κυριαρχίας, άρα ένα στυλ κυριαρχίας εις βάρος των άλλων.

Συναπάντημα: Σχολεία και κέντρα νεότητας σας προσλαμβάνουν για διάφορες εκδηλώσεις. Σε αυτές έχετε στο κοινό θύματα και θύτες. Υπάρχει κάτι στο βλέμμα τους, όταν τους μιλάτε, που σας κάνει να καταλάβετε ποιος είναι ποιος;

Brooks Gibbs: Δεν συμφωνώ. Δεν έχω ένα κοινό αποτελούμενο από θύματα και θύτες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται σε συζητήσεις για το bullying σκεπτόμενοι ότι υπάρχουν ένοχοι και αθώα θύματα. Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα. Έχω ένα δωμάτιο γεμάτο αθώους. Όποιος εκφοβίζει άλλους, δεν θεωρεί ότι το κάνει. Όλοι έχουν λόγους που δρουν έτσι. Νιώθουν σαν να είναι θύματα. Ο Πρόεδρος Trump, για παράδειγμα, δεν αισθάνεται ότι συμπεριφέρεται έτσι. Σε κάθε κακό tweet που γράφει, μπορείς να αντιληφθείς έναν αμυντικό τόνο. Είναι κακός με κάποιον, ο οποίος είναι κακός μαζί του. Οι χειρότερες πράξεις βίας διαπράττονται από άτομα που νιώθουν ότι είναι θύματα. Η ανθρωποκτονία και η αυτοκτονία, για παράδειγμα, διαπράττονται από θύματα. Αυτή η μετατόπιση σκέψης προκειμένου να βοηθηθούν τα θύματα να αλλάξουν την απαισιόδοξη νοοτροπία τους, είναι  ο καλύτερος τρόπος να ενδυναμωθούν τα θύματα και να σταματήσουν τον εκφοβισμό.

brooks_03

Συναπάντημα: Έχει αυξηθεί ο αριθμός των ατόμων που δέχονται επίθεση στο σχολείο;

Brooks Gibbs: Ναι, περισσότερα περιστατικά αναφέρονται. Ο αριθμός αυξάνεται περίπου 20% τον χρόνο, σύμφωνα με κάποιες εκθέσεις. Αυτό εξηγείται αν πούμε ότι «οι μαθητές πλέον νιώθουν πιο άνετα να καταγγείλουν τον εκφοβισμό». Επίσης εξηγείται αν πούμε ότι «οι μαθητές μισούν το «κάρφωμα» και η επιθετικότητα αυξάνεται, όταν καταγγέλλεται ο εκφοβισμός και οι ενήλικες τιμωρούν (τους θύτες)».  Η δική μου άποψη είναι συγκεκριμένη: Αν πείτε στους μαθητές ότι είναι ανίκανοι να λύσουν τα δικά τους κοινωνικά προβλήματα και χρειάζονται την επέμβαση των αρχών, η επιθετικότητα θα αυξηθεί, οι μαθητές θα μάθουν να είναι αβοήθητοι σε ένα σχολικό και διαδικτυακό περιβάλλον με διαμάχες.

Συναπάντημα: Ποιος είναι ο στόχος σας για το μέλλον;

Brooks Gibbs: Θα τελειώσω το Διδακτορικό μου στην Κοινωνιολογία το 2020 και θα συνεχίσω να δημιουργώ προγράμματα διαδικτυακής κατάρτισης για όσους με ακολουθούν. Θα ταξιδεύω και θα κάνω ομιλίες 30 φορές τον χρόνο. Επίσης σχεδιάζω να ξεκινήσω να διδάσκω στην τοπική μου κοινωνία εβδομαδιαίως  τη Βίβλο και να δημιουργήσω διαδικτυακή Βίβλο για όλο τον κόσμο.

Πηγή φωτογραφιών: PROMO PAGE: http://brooksgibbs.com/promo/

——————————

*Έχει μείνει γνωστό ως «η σφαγή στο Columbine». Συνέβη στις 20 Απριλίου 1999 σε γυμνάσιο της περιοχής. Ήταν μία οργανωμένη επίθεση με πυροβολισμούς και βόμβες. Δράστες δύο μαθητές, οι οποίοι  πριν αυτοκτονήσουν, προκάλεσαν τον θάνατο σε 12 μαθητές, έναν δάσκαλο και τραυμάτισαν 21 ακόμα άτομα.

**πνευματικός ποιμένας-ιερέας

——————————

Διαβάστε επίσης:

Kenton Lee: Ο άνθρωπος πίσω από «το παπούτσι που μεγαλώνει»…: http://www.sinapantima.gr/?p=8956

R.Greenfield: Ταξιδεύει με τα 111 πράγματά του για να μεταφέρει οικολογικό μήνυμα: http://www.sinapantima.gr/?p=9117

Χριστουγεννιάτικα σχέδια σε ξύλο και πέτρα: http://www.sinapantima.gr/?p=9410

———————————————-

translation

 

 

brooks_01

How did you decide to concentrate on bullying? Was it because it is a huge problem still growing? Have you ever experienced that kind of behavior at school?

I was living in Littleton, Colorado in the aftermath of the Columbine Shooting in 1999. I had friends that went to that school and survived the horrible tragedy. All of us in the bullying prevention field view Columbine as the birth-place of the anti-bullying movement. I was at the right place at the right time to become immersed in the study of youth aggression. I was torn between becoming a pastor professionally or becoming an author/speaker on the subject of youth aggression. So I decided to do both. Pastor at a local church as well as travel and speak. I have experienced bullying as a child as well- suffering tremendously as a victim of teasing. I had low self-esteem and virtually no coping skills for sadness. By the time I was 14 years old, I learned coping techniques and developed hope for my future.

You emphasize on emotional resilience. You advise students to be nice to the attackers and friendly. Does this always work?

Emotional resilience and the Golden Rule are two separate teaching points of mine. I separate them and don’t consider them the same thing. I spend most of my time teaching people how to be emotionally resilient from non-criminal words and actions aimed at hurting their feelings. Psychologically speaking, words and actions have zero power in and of themselves, unless we give them power over us. So when we get upset, we upset ourselves. I show students how they are contributing to their own misery and show them how to stop it. If a student wants to live by the Golden Rule, he must learn to be resilient. This is why I put so much emphasis on resilience. The Golden Rule is a great way to change the behavior of our perceived enemy. As we are being kind to them, they have a very difficult time staying mean to us. This is how the Golden Rule works. (Treat others the way you want to be treated.)

brooks_05

What about violence? How can a child react to a violent schoolmate?

Obviously violence is an illegal activity that children should be protected from. I help students recognize the difference between subjective harm (insults) and objective harm (physical assault). Since almost all physical violence starts as verbal aggression and then escalates… I teach students how to deescalate verbal aggression so they avoid getting into physical fights. Simply by asking someone “Are you mad at me” and “I’m sorry” deescalates the physical provocation. When we transfer physical provocation to verbal conversation, we can avoid getting into fights. Of course, if I child is unable to stop someone from physically assaulting them, they should defend themselves with force if necessary and report the crime to the police as soon as possible.

Most of the times if we search the background of a child that is being mean and violent, we see that he/she hasn’t received love from the family. Can this wound be healed?

I don’t know the literature that points to a lack of love to be the cause of aggression. If you know where I can read up on this, please point me to the study. Most of our aggression is a result of feeling like a victim. If we believe someone has wronged us, we will be mean to them. So I am not sure love has anything to do with the cause. However, love has everything to do with the solution. As we love the one that is being mean to us, they have a hard time staying mean. Loving them simply means applying the Golden Rule. Asking them why they are being mean, apologizing if appropriate, and seeking to help them get what they want if it is reasonable. Treating them like a friend is a great way to help them stop feeling bad.

brooks_04

Have you ever met a child that used to have a bad behavior or still has?

I’ve met so many kids. Over 2 million in person. I’ve seen all types. The kids that continue to act out in bad behavior are typically not interested in changing. Their aggressive behavior gives them what they want. Any attempt to offer alternative ways to give them what they want usually fail. For example, when President Trump became president, many people asked him to stop using twitter and behave more like a president rather than a bully. This plea failed to influence him. He attained his position behaving the way he does and he couldn’t possibly change and risk losing his position of dominance. Some people only know one way to dominate. Bullying is a study of dominance and therefore a leadership style that dominates at the expense of others.

Schools and youth leadership organizations hire you for live events. In these events you have an audience of victims and guilty. Is there something in their eyes when you talk to them that makes you understand who is who?

I disagree. I do not have an audience of victims and guilty. Most people come into the bullying field thinking that there are “guilty bullies” and “innocent victims.” This is not reality. I have a room full of victims. Anyone behaving like a bully does not consider themselves a bully. They have reasons for behaving the way they do. The feel like victims. President Trump for example does not feel like a bully. In every mean tweet he writes you can sense a defensive tone of victimization. He is being mean to someone who has been mean to him. The worse acts of violence are committed by people who feel like victims. Homicide and suicide for example are committed by victims. This paradigm shift in thinking about helping victims directly change their pessimistic mentality is the best way to not only empower victims but stop bullying behavior.

brooks_03

Is the number of people that are being attacked at school increased?

Yes. More bullying is being reported. The number increases about 20% each year according to some reports. One way to intemperate this literature is by saying “students are becoming more comfortable reporting bullying”. Another way to intemperate is to say “students hate snitching (informing on peers) and the aggression increases when bullying is reported and adults attempt to punish.” My position is straight forward, if you tell students that they are powerless to solve their own social problems and need the legal intervention of authorities, aggression will increase, students will learn to be helpless and entitled to a conflict free school/cyberspace environment.

What is your goal for the future?

I will finish my PhD in Sociology in the year 2020 and continue to create online training programs for my followers to purchase, as well as travel and speak about 30 times a year. I also plan to start a church in my local community, where I will teach the Bible weekly and create online Bible devotions for people to enjoy all over the world.

PROMO PAGE: http://brooksgibbs.com/promo/

 

 

5 POST COMMENT
Rate this article
5 (100%) 1 vote

Send Us A Message Here

Your email address will not be published. Required fields are marked *

5 Comments
  • December 4, 2017

    Πολύ ενδιαφερουσα και επίκαιρη συνέντευξη. Εύγε συναπάντημα για τις εύστοχες ερωτήσεις σου!!

    Αναστασία
    Reply
  • December 8, 2017

    καταπληκτική συνέντευξη!

    Ξένια
    Reply
  • December 8, 2017

    oi synenteyxeis pou anebazete kanoun ti diafora. sas akolouthw kai kanete poiotiki douleia.bravo!

    Mina
    Reply
  • December 8, 2017

    ΤΕΤΟΙΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ

    ΗΛΙΑΣ -ΔΑΦΝΗ
    Reply
  • December 8, 2017

    ωραία συνέντευξη. φαίνεται αξιόλογος

    Μαίρη από Αυστραλία
    Reply