Clark Schwartzkopf: Ο βραβευμένος ντετέκτιβ που εξιχνίασε δύσκολες υποθέσεις δολοφονιών
Όσοι δημοσιογράφοι είχαμε την τύχη να ασχοληθούμε με την ερευνητική δημοσιογραφία, ο τομέας της εγκληματολογίας και οι έρευνες εξιχνίασης δολοφονιών αποτελούσαν πάντοτε μία πρόκληση. Όπως και η ευκαιρία να γνωρίσουμε κάποιο πρόσωπο που έχει καταφέρει να λύσει πολλούς γρίφους και να περάσει χειροπέδες σε κατά συρροή δολοφόνους. Ο Clark Schwartzkopf δεν είναι ένας ακόμη ντετέκτιβ που έτυχε να συλλάβει κάποιους δολοφόνους. Έχοντας υπηρετήσει πάνω από 30 χρόνια στο αστυνομικό τμήμα του Phoenix, κατάφερε να οδηγηθεί στους ενόχους ανθρωποκτονιών, οι οποίες για καιρό παρέμεναν ανεξιχνίαστες. Το 2010 βραβεύτηκε ως ερευνητής της χρονιάς και παρασημοφορήθηκε δεκάδες φορές για το έργο του στην έρευνα βίαιων εγκλημάτων. Με σπουδές στα Οικονομικά, τη Συμβουλευτική και τη Διαχείριση κι Αντιμετώπιση Οικιακών Κινδύνων, πλέον εργάζεται ως σύμβουλος σε υποθέσεις κατά συρροή δολοφονιών, σε ανεξιχνίαστες υποθέσεις ανθρωποκτονιών, σχολικής βίας και διαχείρισης κινδύνων κι απειλών. Κι αν δεν έχετε δει ακόμα το ντοκιμαντέρ του Netflix Catching Killers, στο οποίο συμμετείχε, διαβάζοντας αυτή τη συνέντευξη είμαι σίγουρη ότι θα το αναζητήσετε. Η παρακάτω είναι μια συναρπαστική συνομιλία με έναν ακόμα ερευνητή επιβολής του νόμου, που έκανε το επάγγελμά του τρόπο ζωής και μας επιτρέπει -μέσα από όσα λέει- να κατανοήσουμε λίγο περισσότερο τη σπουδαιότητα της προσφοράς του.
(credit)
Τι σας ώθησε να γίνετε ντετέκτιβ;
Λοιπόν, στην Αμερική ως αστυνομικοί όλοι ξεκινούν με περιπολίες. Αποκτάς εμπειρία στην αντιμετώπιση εγκληματιών από πρώτο χέρι, μετά μπορείς να εξερευνήσεις επιλογές σχετικά με το πού θες να φτάσει η καριέρα σου. Θέλησα να γίνω ανακριτής βίαιων εγκλημάτων μετά από περίπου 2 χρόνια στον δρόμο. Μεταφέρθηκα στη διερεύνηση βίαιων εγκλημάτων και πέρασα 25 χρόνια εκεί.
Η επίλυση μιας υπόθεσης δολοφονίας φαίνεται σε εμάς τους υπόλοιπους να είναι μια επικίνδυνη, ενδιαφέρουσα ενασχόληση, που σώζει ζωές. Πώς θα την περιγράφατε εσείς;
Το να είσαι ντετέκτιβανθρωποκτονιών θα το περιέγραφα ως τρόπο ζωής, όχι ως δουλειά. Είσαι διαρκώς σε εφημερία, συνήθως σε καλούν στη μέση της νύχτας για να έρθεις αντιμέτωπος με έναν νεκρό κι αργότερα την οικογένειά του. Είναι περισσότερο ενδιαφέρον παρά επικίνδυνο, σαν να φτιάχνεις ένα παζλ. Όλα τα κομμάτια πρέπει να ταιριάξουν, διαφορετικά μπορεί να χάσεις την υπόθεση και ο δολοφόνος μπορεί να απελευθερωθεί. Ορισμένες υποθέσεις, όπως οι υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, έχουν συνήθως έναν γνωστό ύποπτο. Για τις περισσότερες από τις υπόλοιπες υποθέσεις δεν έχουμε κανένα στοιχείο για να συνεχίσουμε. Είναι ένα κυνήγι ενός δολοφόνου και πρέπει να βρεις μια άκρη.
Τι είναι πιο σημαντικό για τις περισσότερες υποθέσεις: Να παρακολουθείς κάθε λεπτομέρεια στον τόπο του εγκλήματος, να προσπαθείς να σκεφτείς σαν τον δολοφόνο ή να ακούς με προσοχή τι έχει να πει το περιβάλλον του θύματος;
Στον σημερινό κόσμο της έρευνας, ο τόπος του εγκλήματος είναι μακράν το πιο σημαντικό κομμάτι. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας (DNA, εθνικές βάσεις δεδομένων δακτυλικών αποτυπωμάτων, βαλλιστικές βάσεις δεδομένων, λογισμικό αναγνώρισης προσώπου, κ.λπ.) ο άγνωστος μπορεί να γίνει γνωστός αρκετά γρήγορα. Οι συνεντεύξεις των μαρτύρων είναι επίσης σημαντικές. Όσο οι πληροφορίες είναι φρέσκες. Η θυματολογία είναι επίσης τεράστιας σημασίας στις υποθέσεις που ο δολοφόνος είναι άγνωστος. Στοιχεία προκύπτουν από τη ζωή ενός ατόμου στην κοινωνία. Για να απαντήσω λοιπόν, όλα είναι σημαντικά με τον δικό τους τρόπο.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη υπόθεση που έπρεπε να αντιμετωπίσετε;
Είχα αρκετές υποθέσεις κατά συρροή δολοφονιών που ήταν εξαντλητικές όσον αφορά στον όγκο της δουλειάς. Για μία από αυτές έγραψα βιβλίο, για μια άλλη μόλις τελείωσε το δικαστήριο και τώρα μπορώ να γράψω και γι ‘αυτή.
Υποθέτω ότι μπορείτε να «διαβάσετε» τη γλώσσα του σώματος εύκολα. Υπάρχει κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν υποσυνείδητα όταν λένε ψέματα;
Οι περισσότεροι εγκληματίες είναι παθολογικοί ψεύτες, επομένως μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί η εξαπάτηση. Αλλά μελετώ ως επί το πλείστον τις εναλλαγές στη φωνή τους και τη γλώσσα τους σώματος. Νευρικές κινήσεις, χτυπήματα στα πόδια, αμυντικές στάσεις, αυξομείωση στη φωνή κτλ.
(credit)
Κάποιοι πιστεύουν ότι υπό ορισμένες συνθήκες μπορούμε όλοι να διαπράξουμε ένα έγκλημα. Τι νομίζετε;
Όχι, θα διαφωνούσα με αυτό. Εκτός και αν η ζωή σας ή κάποιου μέλους της οικογένειάς σας είναι σε κίνδυνο, θα έλεγα ότι αυτά τείνουν να είναι περισσότερα εγκλήματα τύπου ιδιοκτησίας παρά βία. Το έγκλημα διαφέρει από τη διάπραξη αστικών αδικημάτων όπως η υπέρβαση ορίου ταχύτητας, η παραβίαση φωτεινού σηματοδότη κ.λπ. Χρειάζεται συγκεκριμένη νοοτροπία για να τραβήξεις τη σκανδάλη ενός όπλου στραμμένη σε άλλο άνθρωπο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν.
Η ερευνητική δημοσιογραφία έχει μερικές φορές πολλά κοινά με τη δουλειά σας. Τα ΜΜΕ βοηθούν στις προσπάθειές σας ή όχι, γενικά;
Νομίζω ότι εδώ στο Phoenix, μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο παρά να εμποδίσουν. Είναι πολύ καλά στο να κρατούν κρυφές εμπιστευτικές πληροφορίες μέχρι η ώρα να είναι κατάλληλη. Σε αλλες πόλεις δε βοηθούν και τόσο απ’ ό,τι έχω δει κι ακούσει.
Υπάρχει κάποιο μέρος που σας βοηθά να συγκεντρωθείτε και να σκεφτείτε καθαρά;
Θα έλεγα το γραφείο μου, που είναι ένα ανακαινισμένο καταφύγιο. Διαθέτει καναπέ, γραφείο και όργανο γυμναστικής. Είναι ήσυχο κι ανεπιτήδευτο.
Υπάρχει κάποιο ανεξιχνίαστο έγκλημα που έχει γίνει πρόκληση;
Νομίζω ότι κάθε ντετέκτιβ έχει μία ή περισσότερες υποθέσεις που δεν μπόρεσε να λύσει κι εξακολουθεί να τον στοιχειώνει. Έχω μία συγκεκριμένα και μία όπου ο ύποπτος πέθανε πριν προλάβω να τον συλλάβω.
Το βιβλίο σας Random Recreational Violence βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Θα μπορούσε να γίνει οδηγός για επίδοξους ερευνητές;
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το έγραψα. Να καθοδηγήσω τους ντετέκτιβ μέσα από μια περίπλοκη υπόθεση κατά συρροή δολοφονίας. Οι καλές ιδέες, τα λάθη και οι παγίδες. Επίσης, για να μνημονεύσουμε τα θύματα, μερικά από τα οποία βρέθηκαν τυχαία στο σημείο και ήταν άτυχα.
Πότε θα κυκλοφορήσει το νέο σας βιβλίο;
Κανένα νέο βιβλίο ακόμα. Έχω πολλές υποθέσεις για τις οποίες πρέπει να γράψω, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών στο κανάλι (του Phoenix).
Έχετε κάποιους μελλοντικούς στόχους;
Συνεχίζω να ασχολούμαι με την επιβολή του νόμου στην κοινότητα και να εργάζομαι ως σύμβουλος.
